Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Πόλεις που αποτελούν μνημεία πολιτισμού

Πολιτισμός
"Ο βαθμός ανάπτυξης των υλικών και πνευματικών συνθηκών της κοινωνικής ζωής του ανθρώπου"  ή "το σύνολο των υλικών και πνευματικών δημιουργημάτων του ανθρώπου σε ορισμένη χώρα ή εποχή" ή  "η ημερότητα ηθών στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων". 
Η καταγραφή, ανάδειξη, και προστασία της πολιτιστικής παράδοσης και κληρονομιάς γίνεται από τον παγκόσμιο οργανισμό της Unesco. Οργανισμός που το έργο του  ουσιαστικά ξεκινά το 1975 κι έχει σαν στόχο την μελέτη και την διάσωση μνημείων ή τοποθεσιών ξεχωριστών στην ανθρώπινη ιστορία, την προστασία μιας φυσικής ή ιστορικής κληρονομιάς μα και την κατάδειξη του ανθρώπινου πνεύματος όπως αυτό εκδηλώθηκε και παραστάθηκε παγκόσμια. Η πολιτιστική παράδοση και εικαστική αξία έργων λαών, που με βασικό κανόνα το ήθος, δημιούργησαν, ανάπτυξαν και εξέλιξαν την γνώση, την αισθητική, την ιστορία, την κοινωνική ζωή και την εμπειρία τους μέσω της τέχνης.  
Με τη σημερινή εγγραφή, θα γνωρίσουμε πέντε πόλεις που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο της Ουνέσκο με τα πολιτιστικά μνημεία. Πόλεις που αξίζει να προστατευθούν και να διατηρηθούν στο πέρασμα των χρόνων.

Kotor, Μαυροβούνιο
Το Κότορ είναι μαι παραθαλάσσια πόλη του Μαυροβουνίου. Βρίσκεται σε ένα απομονωμένο τμήμα του κόλπου του Κότορ, σε μια από τις δαντελωτές ακτές της Αδριατικής κι έχει πληθυσμό 13.510 κατοίκους. Ο κόλπος του Κότορ (Boka Kotorska) ορισμένες φορές καλείται το νοτιότερο φιόρδ της Ευρώπης, λόγω του φυσικού τοπίου γιατί στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για φιόρδ. Η φυσική ομορφιά του κόλπου και η παλιά πόλη αποτελούν πόλους έλξης τουριστών.
Φωτογραφία dima.rodionov
Το Κότορ έχει για πρώτη φορά έχει αναφερθεί το 168 π.Χ. και είχε κατοικηθεί κατά την διάρκεια των αρχαίων Ρωμαϊκών χρόνων. Το παλαιό Μεσογειακό λιμάνι του Κότορ είναι περικυκλωμένο από τείχος, που χτίστηκε κατά την Ενετική περίοδο. Η παλιά πόλη είναι μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις στην Αδριατική. Χτίστηκε μεταξύ του 12ου και του 14ου αιώνα και η μεσαιωνική αρχιτεκτονική, καθώς και τα πολλά μνημεία  ήταν οι λόγοι που η πόλη εντάχθηκε στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ. Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Τρύφωνος είναι  ένα μνημείο του ρωμαϊκού πολιτισμού και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολα της πόλης. Μαζί με τα αρχαία τείχη που εκτείνονται για 4,5 χλμ. είναι τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης.
Φωτογραφία julie&ivan
Μεγάλος αριθμός των μνημείων του Κότορ υπέστησαν σοβαρές ζημιές από το σεισμό του 1979, αλλά η πόλη έχει αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό με τη βοήθεια της UNESCO. Η παλιά πόλη θεωρείται ότι έχει εξαιρετική παγκόσμια αξία, λόγω της ποιότητας της αρχιτεκτονικής της και του ρόλου που διαδραμάτισε στη διάδοση της μεσογειακής κουλτούρας στα εδάφη των Βαλκανίων.
Φωτογραφία  Joseph A Ferris III
São Luís, Βραζιλία
Το São Luís είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας του Maranhão, στη Βραζιλία. Ιδρύθηκε το 1612 από τους Γάλλους, οι οποίοι ήθελαν να την κάνουν αποικιοκρατικό κέντρο. Έχτισαν ένα φρούριο που ονομάστηκε  Saint Louis, από το Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο XIII. Ο οικισμός κατακτήθηκε από την Πορτογαλία, από Jeronimo de Albuquerque το 1615 και μετονομάστηκε σε São Luís.
Το 1997, το ιστορικό κέντρο της πόλης, έγινε ένα μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Σήμερα, το São Luís έχει τη μεγαλύτερη και καλύτερα διατηρημένη κληρονομιά της αποικιακής πορτογαλικής αρχιτεκτονικής, σε όλη της Λατινική Αμερική. 
Φωτογραφία Francisco Aragão
Έχουν διασωθεί μια σειρά από ωραία ιστορικά κτίρια, περίπου 4.000 τα οποία μπορούν να ταξινομηθούν σε τρεις κατηγορίες: 
Τα πολυτελή αρχοντικά, που χτίστηκαν από τις πλούσιες μεσαίες τάξεις κατά τον 18ο αιώνα, με πέτρινες πόρτες, τριγωνικά αετώματα, μαρμάρινες προσόψεις και σφυρήλατα κιγκλιδώματα,
 τα πολυώροφα κτίρια (μέχρι και 4 ορόφους) με μαρμάρινες προσόψεις, όμορφα μπαλκόνια και κομψά κάγκελα και τα μικρά σπίτια, συνήθως ισόγεια ή με έναν όροφο, διακοσμημένα με azulejos (κεραμικά πλακάκια).
Φωτογραφία Francisco Aragão
Η επιτροπή της ΟΥΝΕΣΚΟ, αποφάσισε την ένταξη του ιστορικού κέντρου στην λίστα της θεωρώντας ότι είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα πορτογαλικής αποικιοκρατικής πόλης, προσαρμοσμένης πλήρως στις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και της οποίας ο αστικός ιστός συνδέεται αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον.
Φωτογραφία  ajancso1
Rauma, Φινλανδία
Η Rauma είναι μια πόλη της Φιλανδίας, της οποίας το κέντρο αναφέρεται ως μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Βρίσκεται στον κόλπο της Botnia και είναι ένα από τα παλαιότερα λιμάνια στη Φινλανδία.
Φωτογραφία kallerna
 Η παλιά Rauma είναι χτισμένη γύρω από ένα μοναστήρι Φραγκισκανών και αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα παλαιάς σκανδιναβικής πόλης, που έχει χτιστεί εξολοκλήρου από ξύλο. Αν και καταστράφηκε από πυρκαγιά στα τέλη του 17ου αιώνα, έχει διατηρήσει την αρχαία λαϊκή, αρχιτεκτονική κληρονομιά της. Παρά τις κάποιες αλλαγές που έγιναν κατά τον 19ο αιώνα, η Rauma έχει διατηρήσει την αρχαία εμφάνισή της, καθώς η σύγχρονη πόλη έχει μεγαλώσει έξω από το αρχικό πυρήνα.
Φωτογραφία Motopark
Σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι τα σπάνια πέτρινα κτίρια: η εκκλησία του Τίμιου Σταυρού από τα μέσα του15 αι., το Δημαρχείο της πόλης από το 1776, ενώ από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας (15ος αι.) σώζονται μόνο ερείπια. Ωστόσο, ο μεγάλος πλούτος της Rauma είναι η λαϊκή αρχιτεκτονική κληρονομιά της-σπίτια, εργαστήρια και καταστήματα. Η πλειοψηφία των κτιρίων της παλιάς πόλης έχουν ανακαινιστεί με προσοχή, ως μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης.
Φωτογραφία pjt56
Η Παλιά Rauma είναι η μεγαλύτερη ενιαία, ιστορική ξύλινη πόλη στις σκανδιναβικές χώρες. Καλύπτει μια έκταση 28 εκταρίων και περιλαμβάνει 600 κτίρια, τα περισσότερα από τα οποία είναι ιδιόκτητα. Η πολυσύχναστη επιχειρηματική περιοχή είναι συγκεντρωμένη γύρω από την πλατεία της αγοράς. Εκτός από τις κατοικίες, υπάρχουν διαφορετικά είδη κτισμάτων, όπως στάβλοι και σιταποθήκες.
Φωτογραφία Plenz
Ghadames, Λιβύη
H Γκανταμές είναι μια πόλη-όαση στα δυτικά της Λιβύης. Έχει πληθυσμό 10.000 κατοίκων, αποτελούμενος από Τουαρέγκ και κυρίως Βερβέρους. Το παλαιό τμήμα της πόλης, το οποίο περιβάλλεται από ένα τείχος, έχει συμπεριληφθεί από το 1986 στην λίστα της Ουνέσκο. Οι πρώτες καταγραφές για την Γκανταμές χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή περίοδο, όταν ο οικισμός ήταν γνωστός ως Κύδαμος (Cydamus). Η πόλη, που είναι γνωστή ως «το μαργαριτάρι της ερήμου», είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Σαχάρας και ένα εξαίρετο παράδειγμα παραδοσιακού οικισμού.
Φωτογραφία Joseph-Cro
Κανένα από τα σωζόμενα κτίρια δεν χρονολογείται από την πρωτο-ιστορική περίοδο των Βερβέρων ή την Ρωμαϊκή περίοδο. Όμως, η Γκανταμές ξεχωρίζει για την αξιόλογη αρχιτεκτονική της, που την καθιστά μοναδική ανάμεσα σε άλλες πόλεις και οικισμούς, που εκτείνονται κατά μήκος του βόρειου άκρου της Σαχάρας. Η διάταξη της πόλης είναι σχεδόν κυκλική και αποτελείται από ένα σύμπλεγμα κατοικιών. Οι ενισχυμένοι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών που βρίσκονται στις παρυφές της πόλης δημιουργούν ένα οχυρωμένο τείχος. 
Φωτογραφία Joseph-Cro
Τα σπίτια είναι τουλάχιστον διώροφα.  Το ισόγειο χρησιμοποιείται για την αποθήκευση προμηθειών. Ο πρώτος όροφος, ευρύχωρος με τα υπνοδωμάτια και το καθιστικό χρησιμοποιείται από την οικογένεια. Μπορεί να υπάρξει και δεύτερος παρόμοιος όροφος. Τέλος, η ταράτσα είναι χώρος αποκλειστικά για τις γυναίκες. Εδώ έχουν ελευθερία, επικοινωνούν με γειτόνισσες και φίλες, μπορούν ακόμα και να μετακινηθούν μέσω διαδρόμων που ενώνουν τις ταράτσες των σπιτιών.
Φωτογραφία Mike Gadd
Οι εσωτερικού χώροι των σπιτιών είναι διακοσμημένοι με περίτεχνα σχέδια. Οι λευκοί εσωτερικοί τοίχοι βάφονται με κόκκινη μπογιά ενώ διάφορα αντικείμενα, όπως καθρέφτες, χαλιά, κουβέρτες και άλλα διακοσμητικά από χαλκό και ορείχαλκο, υπάρχουν παντού και δημιουργούν μια συναρπαστική ατμόσφαιρα.
Φωτογραφία alkantetik
Lijiang, Κίνα
Η Lijiang είναι μια πόλη στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας. Η Παλιά Πόλη της Λιτζιάνγκ από το 1997 έχει ενταχθεί στον κατάλογο πολιτιστικών μνημείων της Ουνέσκο.  Η ιστορία της είναι μεγαλύτερη των 800 χρόνων και κάποτε αποτελούσε μέρος του ιστορικού "Δρόμου του τσαγιού και των αλόγων", ενός δικτύου μονοπατιών που ένωνε τις παραγωγές επαρχίες τσαγιού της Κίνας με το Θιβέτ.
Η παλιά πόλη της Lijiang διαφέρει από άλλες αρχαίες πόλεις της Κίνας στην αρχιτεκτονική, την ιστορία και τον πολιτισμό των παραδοσιακών κατοίκων της, τους Nakhi. Η αρχιτεκτονική της πόλης είναι αξιοσημείωτη για την ανάμιξη στοιχείων από διάφορους πολιτισμούς, που αλληλεπίδρασαν για πολλούς αιώνες. Επίσης, διαθέτει ένα αρχαίο σύστημα ύδρευσης, αξιοσημείωτης πολυπλοκότητας και εφευρετικότητας, που εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι και σήμερα. 
Η Παλιά Πόλη είναι χτισμένη στην πλαγιά ενός βουνού και στο σημείο που ο ποταμός Jade χωρίζεται στα τρία. Ο ποταμός δημιουργεί τα κανάλια και τις πλωτές οδούς που ρέουν κατά μήκος των δρόμων της πόλης. Πηγές νερού και υδραγωγεία υπάρχουν σε όλη την πόλη. Αυτό το πολύπλοκο υδάτινο σύστημα μέσα στην πόλη απαιτεί την ύπαρξη γεφυρών. Υπάρχουν 354 γέφυρες διαφόρων μορφών. Για το λόγο αυτό η Lijiang ονομάζεται "Πόλη των γεφυρών". Πρόκειται για ένα λαβύρινθο από στενά δρομάκια μέσα στα οποία ο επισκέπτης είναι πολύ εύκολο να χαθεί. Είναι μια όμορφη περιπλάνηση αφού κάθε στροφή οδηγεί σε ένα ενδιαφέρον σημείο της πόλης και δεν είναι πολύ δύσκολο να βρει τον τρόπο για να βγει από αυτόν.  
Αναπόσπαστο μέρος της αρχαίας πόλης είναι είναι το Lion Hill, στο κέντρο της πόλης. Πρόκειται για ένα λόφο, που μοιάζει με λιοντάρι, στους πρόποδες του οποίου απλώνονται αρχαία κτίρια και προσφέρει υπέροχη θέα στην Παλιά Πόλη. Ο λόφος καλύπτεται από πυκνή βλάστηση σε ποσοστό 90%. Υπάρχουν περισσότερα από 40 κυπαρίσσια ηλικίας άνω των 800 ετών. Το κτίριο-ορόσημο της Λιτζιάνγκ βρίσκεται πάνω σ' αυτόν τον λόφο. Είναι το Wangu Pavilion, ένα ξύλινο κτίριο ύψους 33 μέτρων. Περηφανεύεται για τα 10.000 γλυπτά του, που απεικονίζουν δράκους. Το "10.000" προφέρεται στα κινέζικα "WAN", που σημαίνει "αιώνια" ή "αιώνια ευημερία". Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα της δυναστείας Qing, που ανακατασκευάστηκε το 1990. Είναι διακοσμημένο με 2.300 σχέδια, που αντιπροσωπεύουν τις 23 εθνοτικές ομάδες που ζουν στην Λιτζιάνγκ. 
Από το 1997, όταν η πόλη εντάχθηκε στον κατάλογο της Ουνέσκο καταβάλλονται προσπάθειες για να αναπτυχθεί και ταυτόχρονα να προστατευθεί η Παλιά Πόλη. Τουρίστες απ' όλο τον κόσμο την επισκέπτονται. Πολλοί είναι αυτοί που φοβούνται ότι λόγω της ανάπτυξης η πόλη θα χάσει την γοητεία της.
Φωτογραφία Danielcarlsbad 
Κέρκυρα, Ελλάδα
Το πανέμορφο νησί του Ιονίου πελάγους πήρε το όνομά του από τη νύμφη Κέρκυρα, την οποία ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας και την έφερε στο νησί. Η ιστορία του είναι γεμάτη με αγώνες και κατακτήσεις. Η κληρονομιά αυτών είναι ορατή κι έχει τη μορφή των κάστρων του νησιού. Δύο από αυτά τα κάστρα περιβάλλουν την πόλη της Κέρκυρας, η οποία είναι η μόνη πόλη της Ελλάδας που περιβάλλεται με τέτοιο τρόπο.
Φωτογραφία Libre
Η Κέρκυρα χωρίζεται στην παλιά πόλη και στην νέα πόλη. Η παλιά πόλη είναι αυτή που συγκεντρώνει το κύριο τουριστικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για έναν εντυπωσιακό συνδυασμό από ογκώδη φρούρια, ανάκτορα, στενά σοκάκια, καμάρες και ψηλά κτίρια δυτικού τύπου. Η παλαιότερη συνοικία της πόλης ονομάζεται Καμπιέλλο και χαρακτηρίζεται από τα πολύ στενά σοκάκια και τα ψηλά κτίρια. Κομβικό σημείο της παλιάς πόλης είναι η πλατεία Σπιανάδα, που θεωρείται η μεγαλύτερη πλατεία στον ελλαδικό χώρο και βρίσκεται απέναντι από το παλαιό φρούριο.
Φωτογραφία Vounisios
Φωτογραφία Vounisios
Η Κέρκυρα έχει μια ιδιαίτερη ταυτότητα, η οποία αντανακλάται στο σχεδιασμό του συστήματος οχύρωσής της και του νεοκλασικού κτιριακού αποθέματός της. Ως τέτοια, μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα σε άλλες μεγάλες Μεσογειακές οχυρωμένες πόλεις-λιμάνια. Τα Βενετσιανικά οχυρωματικά έργα κυριαρχούν και συνιστούν ένα αρχιτεκτονικό παράδειγμα εξέχουσας παγκόσμιας αξίας, για την αυθεντικότητα και την ακεραιότητά του.
Φωτογραφία Vounisios
Πηγές 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...